Эркин Худойберган: Андижон хунрезлиги 11 йиллигига
Кўкламнинг май кунидан,
Ташвишлар ҳаддан ортди.
Ўқларнинг тутунидан,
Ой юзи парда тортди.
Қайдасан юрт ободи?
Андижон адолат деб,
Фуқаросин тўплади.
Шумлик қилган президент,
Замбаракни ўқлади.
Шулми, халқнинг арз-доди?
Андижон манглайига,
Кўп қирғин мухрин урган.
Бу сафар халқ сайлига,
Ўқ от! деб ҳам буюрган
Мустақиллик жаллоди.
Қари кампир ва чоллар,
Сабза мўйлаб ўсмирлар.
Ҳомилали аёллар,
Нолон бағрин эзарлар,-
Дукчи Эшон авлоди.
Майдонда қирмизи қон,-
Золим шохнинг безлиги.
Тарихингдир, Андижон,
Мустақил хунрезлиги.
Бекор онт – қасамёди.
Бунда осмон зирқирар,
Ҳануз қонхўр зарбидан.
Руҳлар тинмай чирқирар,
Минг-минг қурбон қабридан.
Сўнмас элат фарёди.
Охир бир кун одамхўр,
Гуноҳларга чулғанар.
Халқ тузидан бўлиб кўр,
Тузлиғига тўлғанар,-
Кўрнамакнинг барбоди.
Ўлиб қолма, жонингга,
Беиҳтиёр қасд қилиб.
Етмассан, армонингга,
Қарғиш ургач, паст қилиб,-
Шул! Андижон муроди!
13.05.16
Fikr bildirish