«Давр» газетаси: Мўътабар бону «Қайдасан, қуёшим?! Ёрит дунёни!»
ҚАЙДАСАН ҚУЁШИМ?! – ЁРИТ ДУНЁНИ!
Юлдузлар севгисин назарга илмай,
Қуёшга интилдим, бўл деб султоним.
Булутли кунларда қуёшим чиқмай,
Энди юрагимда кўпдир армоним.
Мен сенга ёмонлик кўрмайман раво,
Қаерда бўлсанг ҳам омон бўл, жоним.
Мен сенга дуч келсам ўтгум “бепарво”,
Унутишим шартдир аҳду паймоним.
Сен-ла ўтган кунлар шўх-шодон эди,
Банди қилган эдинг юрагим тўрин.
Сенингсиз қўшиғим нолакор энди,
Нечун тингламадинг қалбимнинг торин?
Ҳижронлардан зада бўлди бу юрак,
Сенинг изларингга зор бўлдим жоним.
Энди сенсиз ҳаёт менга не керак,
Наҳот сен унутдинг аҳду – паймонинг?
Бу дунёдан мағрур ўтарман энди,
Бу тоғлар кўксига бошимни қўймай.
Ҳаёлий бахтимла яшарман энди,
Қалбим маъбудидан умидим узмай.
Кўзларим йўлингда бўлди интизор,
Нечун кел келмадинг, қалбим посбони?
Дилимнинг торлари тортилди таранг,
Қайдасан ҚУЁШИМ, умрим ошёни.
Мўътабар бону
1999-2003 йилларда Мўътабарбону таҳаллуси остида ёзилиб, турли матбуотларда чоп қилинган туйғулар, эсселар, тарихий хикоялардан суд хукми билан йўқ қилинишдан сақланиб қолганлари
Fikr bildirish