Бахтиёр ака билан биринчи марта кўришганимизда, биз бир-биримизни танимасак ҳам менга «айланайин» деб мурожаат қилгани эсимда қолган.
Бахтиёр ака ўзига хоҳ таниш инсон бўлсин, хоҳ нотаниш, доимо мулойим муомала қиларди, унинг «айланайин» деган сўзи ким бўлишидан қатъи назар, инсонни севиши, унинг инсонга меҳридан нишона эди.
Ана шу меҳр уни одамларнинг ҳуқуқларини ҳимоя қилиш билан шуғулланишга ундаганига шубҳа йўқ.
Бахтиёр акани яхши биладиганлар унинг ҳатто ўзига тазйиқ ўтказаётган милиционерга ҳам қараб, «Ў, Фалончижон» деб, жон қўшимчасини қўшиб гап бошлашини яхши эслайдилар.
Хушмомалалик, юмшоқ табиатлилик Бахтиёр аканинг инсоний фазилатларидан айрим қирралари эди, холос, Францияда рўйхатдан ўтган инсон ҳуқуқларини ҳимоя қилиш «Ўтюраклар клуби» раҳбари Мўътабар Тожибоева биринчи галда Бахтиёр аканинг ҳалоллигини тилга олади.
«Бахтиёр Ҳамроев деганда мен биринчи бўлиб, Ўзбекистон инсон ҳуқуқлари фаоллари орасидаги энг ҳалоллардан ҳалоли, энг тўғрилардан тўғриси, унга ҳар қандай мавзуда ишониб мурожаат қила оладиган инсонни кўзим олдига келтираман», дейди Мўътабар Тожибоева.