Улуғбек Бакиров: Мўътабар опа, бугун, 10 декабрь, инсоният тарихидаги 3 та муҳим кун!
Бугун, Инсон ҳуқуқлари умумжаҳон декларацияси қабул қилинганлигига 68 йил, инсон ҳуқуқи кунига 66 йил ҳамда «Қийноқ ҳамда муомала ва жазолашнинг шавқатсиз, ғайриинсоний ёки қадр-қимматни хўрловчи турларига қарши Конвенция» қабул қилинганлигига 32 йил тўлди. Бир сўз билан айтганда, бугун дунёда инсон ҳуқуқлари ва ҳуқуқбонлар куни. Аввало, сизни ва сиз орқали барча ҳуқуқ ҳимоячиларни шу байрамлар муносабати билан табриклаймиз.
Дунёдаги энг машаққатли, энг ҳаловатсиз ва айни дамда энг хавфли касблардан бири бу шубҳасиз ҳуқуқбонликдир. Қолган соҳалардаги инсонлар аввало ўзларининг, оилаларининг, ўз яқинларининг ҳимояси ва фаровонлиги учун ишласалар, айнан, ҳуқуқбонлар ўзлари учун эмас, ўзгалар учун, ўзи танимаган билмаган инсонлар учун ишлайди. Уларнинг ирқи, жинси, миллати, дини, тили, ижтимоий келиб чиқиши, маънавий ва маърифий аҳлоқлари қандай бўлишидан қатъий назар улар инсон бўлганлиги учун уларнинг ҳуқуқларини ҳимоя қиладилар. Ҳатто у душман бўлса ҳам.